Pura Vida 2
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Marleen
16 Juli 2011 | Costa Rica, San José
Allertrouwste koukleumende, natgeregende lezers,
Ik doe gezellig met jullie mee. Het heeft hier de afgelopen dagen geregend zoals geen mens nog heeft gezien of meegemaakt. Eergisteren wist ik niet wat mij overkwam. De straten waren letter in rivieren veranderd en de meeste vreemde voorwerpen dreven naast de schoolbus. Toen ik aan mijn hostfamilie vroeg of dit normaal was, reageerde ze nauwelijks. Een doodgewone storm blijkbaar. Het zwembad bij school was overstroomd en in sommige plassen stond je tot ver boven je knieen in het water. Laten we het maar allemaal op de koop toe nemen, want ik denk niet dat veel mensen deze kans krijgen! En bovendien geniet ik best wel van die storm, maar dan gaat mijn voorkeur toch uit een regelmatige afwisseling met zon.
Goed, ik zal doorgaan met waar ik de vorige keer was gebleven. De volgende dag, op 7 juli, heb ik de beste les ooit gehad: we leerden vloeken in het Spaans en alle seksueel getinte woorden die de Ticos hier naar de vrouwen roepen. Naderhand moesten we een toneelstuk opvoeren waarin we zoveel mogelijk van die woorden gebruikten. Maar eerste moesten we de volgende belofte afleggen:
“Yo promete que no voy a usar esas palabras” (of iets in die richting). Daarna hebben Nathan, Sana en ik de grootste lol gehad met het schrijven van een toneelstuk in een discotheek. Tsja, ik kan alleen maar zeggen: je had erbij moeten zijn.
Toen ik na school thuiskwam zat de hele familie aan de buis gekluisterd, Costa Rica speelde tegen Bolivia. Vooral Lucia (mijn hostmama) ging er volledig in op en er werd hard gejuichd en boe-geroepen als dat nodig was. Ik ben erbij gaan zitten op het bed (ze zitten bijna nooit in de woonkamer) en heb heel hard meegejuichd. Heb toen zelfs een gesprek met hen gevoerd! Mijlpaal! Die avond hoorde ik heel veel lawaai op straat en ben ik met camera op pad gegaan om te kijken waar het geluid vandaan kwam. Het bleek een groep Costa Ricaanse hangjongeren (met de nadruk op jongeren want er zaten ook mini-Ticos bij) die zich uitleefde op trommers en een xylofoon. Heb er een tijdje naar staan kijken en met mijn beste fotorgafie-kunsten een paar fotos geschoten.
Op 8 juli heb ik mijn eerste surfervaring in Costa Rica opgedaan. Toegegeven, ik ben niet echte en talent. Zelfs naar 2 uur lag ik voornamelijk te dobberen en te kijken hoe ik alweer een golf gemist had. Toch was de spierpijn de volgende dag duidelijk aanwezig, maar dat weerhield me er niet van om weer te gaan. En… tromgeroffel… er zat verbetering in! Volgens de eigenaar van de surfwinkel kwam dat omdat ik zijn surfshirt aanhad. En hij wilde dolgraag met mij op de foto. Gelukkig kon ik Fabienne er op het laatste moment nog bij betrekken en zij wist er een mooie deal uit te slaan: de volgende dag zouden we gratis boards mogen lenen. Zo werkt dat hier.. Pura Vida!
Maandag de 11e begon de dag uiterst goed. Toen de EF-bus ons ‘s ochtends op kwam halen, stapte er een cameraman uit de bus. Shit! Helemaal vergeten! Vantevoren had ik al ergens gehoord dat er een nieuwe promotiefilm voor EF Tamarindo opgenomen zou worden, en ik was het straal vergeten. Snel nog even wat haar fatsoeneren en jurkjes rechttrekken, zonnebril op om de wallen te verbergen en klaar was Kees. Het stomme was dat we moesten doen wat we altijd deden, maar probeer jij dat maar eens te doen met een camera op je neus! Goed, ik laat wel weten wanneer de film uit is.. ;) Marleen goed Hollywood!
Ik heb hier echt mijn beste maatje ever gevonden, Nathan (geen zorgen, hij is homo). We kunnen praten zonder woorden, en hebben van die blikuitwisselingen in de les waarna we volledig in een scheur liggen en niemand begrijpt wat er aan de hand is. Maar mijn maatje is nu weer terug naar New York, en blijkbaar was het iedereen opgevallen dat we altijd samen waren want iedereen is vandaag naar me toegekomen om te zeggen dat ze het zo rot voor me vinden dat Nathan weg is. Gelukkig heeft ie beloofd om me op te komen zoeken in Nederland, samen met zn vriend :)
Op maandag komt er altijd een nieuwe lading studenten en wordt er ‘s avonds een welkomsparty gehouden, en traditiegetrouw worden dan zoveel mogelijk mensen het zwembad ingegooid. Ik was 5 keer de pineut en stribbelde aan het eind niet eens meer tegen. In het water blijven was een beter optie.
‘s Avonds naar Agua, typisch Amerikaans club, gegaan en een leuke avond gehad! Er zit nu een ander meisje in een gastgezin in Villareal en daarmee kan ik nu de taxi delen! Maakt het een stuk gezelliger en goedkoper.
De volgende dag, op dinsdag, hebben we de monkey-tour gedaan. Had ik verteld dat ik de eerste dag de rivier wilde oversteken en achteraf hoorde dat daar krokodillen zitten? En dat er daarom bootjes zijn om je naar de overkant te brengen… Met diezelfde bootjes kan je een tour door het Nationaal Park Las Baulas doen en dan ga je op apen en krokodillenjacht. Het was een prachtige tocht en overweldigende natuur. Op een gegeven moment gingen we uit de boot en begonnen we aan een korte wandeling, terwijl de gids met een fles met kiezelsteentjes rammelde. Dit gebeuren ging gepaard met zijn apengejank en tot mijn grote verbazing antwoordden de apen. De apen konden we dus van ons lijstje afstrepen, nu de krokodillen nog. Voor de zekerheid had ik maar een foto van een stuk hout genomen, voor het geval we geen krokodil tegen zouden komen. Met een beetje fantasie en overtuiginskracht kon ik iedereen wel wijs maken dat het een krokodil was. Uiteraard vertoeven de krokodillen op 50 meter van het beginpunt en heb ik uiteindelijk een echte krokodil vast kunnen leggen.
Die avond heb ik samen met Lydie overheerlijke (al zeg ik het zelf) ratatouille gemaakt voor zo’n 10 personen. Ik was in de hoop dat we daarna uit zouden gaan, maar iedereen haakte af en uiteindelijk lag ik dus rond 1 uur in bed.
Op woensdag zette het mistroostige weer van de dag zich helaas weer voort. Het wordt ook steeds moeilijker opstaan in de ochtend. Voorheen werd ik standaard om 6 uur wakker, maar nu dringt het geluid van mijn wekker nauwelijks tot mij door. Maar goed, de weekenden zijn hier om uit te rusten. ‘s Avonds toch maar naar Pacifico gegaan, en daar 2 jongens van de hotelschool tegengekomen. Bizarrr! Een heerlijk lange nacht van wel 4,5 uur kunnen maken. In Nederland zou ik dit echt niet trekken, maar denk dat het de Pura Vida is die mij wakker houdt.
Gisteren was de laatste lesdag voor heel veel van mijn vrienden hier. En dus ook van Nathan. Tijdens de laatste les van Greivin (onze leraar) moesten we in duo’s werken en hij deelde ze in. Hij begon aan de andere kant van de klas en kwam uiteindelijk bij ons 2 uit, en keek moest lachen en trok zo’n gezicht van: jullie 2 weer?! Hahaha. Hij is ook gisteravond voor het eerst (en laatst) met ons mee uitgegaan en ik heb me helemaal rotgelachen om zijn dansmoves.
Goed, dat was het! Moet nu taxi naar huis pakken! Adios amigos! Pura Vida!
Ik doe gezellig met jullie mee. Het heeft hier de afgelopen dagen geregend zoals geen mens nog heeft gezien of meegemaakt. Eergisteren wist ik niet wat mij overkwam. De straten waren letter in rivieren veranderd en de meeste vreemde voorwerpen dreven naast de schoolbus. Toen ik aan mijn hostfamilie vroeg of dit normaal was, reageerde ze nauwelijks. Een doodgewone storm blijkbaar. Het zwembad bij school was overstroomd en in sommige plassen stond je tot ver boven je knieen in het water. Laten we het maar allemaal op de koop toe nemen, want ik denk niet dat veel mensen deze kans krijgen! En bovendien geniet ik best wel van die storm, maar dan gaat mijn voorkeur toch uit een regelmatige afwisseling met zon.
Goed, ik zal doorgaan met waar ik de vorige keer was gebleven. De volgende dag, op 7 juli, heb ik de beste les ooit gehad: we leerden vloeken in het Spaans en alle seksueel getinte woorden die de Ticos hier naar de vrouwen roepen. Naderhand moesten we een toneelstuk opvoeren waarin we zoveel mogelijk van die woorden gebruikten. Maar eerste moesten we de volgende belofte afleggen:
“Yo promete que no voy a usar esas palabras” (of iets in die richting). Daarna hebben Nathan, Sana en ik de grootste lol gehad met het schrijven van een toneelstuk in een discotheek. Tsja, ik kan alleen maar zeggen: je had erbij moeten zijn.
Toen ik na school thuiskwam zat de hele familie aan de buis gekluisterd, Costa Rica speelde tegen Bolivia. Vooral Lucia (mijn hostmama) ging er volledig in op en er werd hard gejuichd en boe-geroepen als dat nodig was. Ik ben erbij gaan zitten op het bed (ze zitten bijna nooit in de woonkamer) en heb heel hard meegejuichd. Heb toen zelfs een gesprek met hen gevoerd! Mijlpaal! Die avond hoorde ik heel veel lawaai op straat en ben ik met camera op pad gegaan om te kijken waar het geluid vandaan kwam. Het bleek een groep Costa Ricaanse hangjongeren (met de nadruk op jongeren want er zaten ook mini-Ticos bij) die zich uitleefde op trommers en een xylofoon. Heb er een tijdje naar staan kijken en met mijn beste fotorgafie-kunsten een paar fotos geschoten.
Op 8 juli heb ik mijn eerste surfervaring in Costa Rica opgedaan. Toegegeven, ik ben niet echte en talent. Zelfs naar 2 uur lag ik voornamelijk te dobberen en te kijken hoe ik alweer een golf gemist had. Toch was de spierpijn de volgende dag duidelijk aanwezig, maar dat weerhield me er niet van om weer te gaan. En… tromgeroffel… er zat verbetering in! Volgens de eigenaar van de surfwinkel kwam dat omdat ik zijn surfshirt aanhad. En hij wilde dolgraag met mij op de foto. Gelukkig kon ik Fabienne er op het laatste moment nog bij betrekken en zij wist er een mooie deal uit te slaan: de volgende dag zouden we gratis boards mogen lenen. Zo werkt dat hier.. Pura Vida!
Maandag de 11e begon de dag uiterst goed. Toen de EF-bus ons ‘s ochtends op kwam halen, stapte er een cameraman uit de bus. Shit! Helemaal vergeten! Vantevoren had ik al ergens gehoord dat er een nieuwe promotiefilm voor EF Tamarindo opgenomen zou worden, en ik was het straal vergeten. Snel nog even wat haar fatsoeneren en jurkjes rechttrekken, zonnebril op om de wallen te verbergen en klaar was Kees. Het stomme was dat we moesten doen wat we altijd deden, maar probeer jij dat maar eens te doen met een camera op je neus! Goed, ik laat wel weten wanneer de film uit is.. ;) Marleen goed Hollywood!
Ik heb hier echt mijn beste maatje ever gevonden, Nathan (geen zorgen, hij is homo). We kunnen praten zonder woorden, en hebben van die blikuitwisselingen in de les waarna we volledig in een scheur liggen en niemand begrijpt wat er aan de hand is. Maar mijn maatje is nu weer terug naar New York, en blijkbaar was het iedereen opgevallen dat we altijd samen waren want iedereen is vandaag naar me toegekomen om te zeggen dat ze het zo rot voor me vinden dat Nathan weg is. Gelukkig heeft ie beloofd om me op te komen zoeken in Nederland, samen met zn vriend :)
Op maandag komt er altijd een nieuwe lading studenten en wordt er ‘s avonds een welkomsparty gehouden, en traditiegetrouw worden dan zoveel mogelijk mensen het zwembad ingegooid. Ik was 5 keer de pineut en stribbelde aan het eind niet eens meer tegen. In het water blijven was een beter optie.
‘s Avonds naar Agua, typisch Amerikaans club, gegaan en een leuke avond gehad! Er zit nu een ander meisje in een gastgezin in Villareal en daarmee kan ik nu de taxi delen! Maakt het een stuk gezelliger en goedkoper.
De volgende dag, op dinsdag, hebben we de monkey-tour gedaan. Had ik verteld dat ik de eerste dag de rivier wilde oversteken en achteraf hoorde dat daar krokodillen zitten? En dat er daarom bootjes zijn om je naar de overkant te brengen… Met diezelfde bootjes kan je een tour door het Nationaal Park Las Baulas doen en dan ga je op apen en krokodillenjacht. Het was een prachtige tocht en overweldigende natuur. Op een gegeven moment gingen we uit de boot en begonnen we aan een korte wandeling, terwijl de gids met een fles met kiezelsteentjes rammelde. Dit gebeuren ging gepaard met zijn apengejank en tot mijn grote verbazing antwoordden de apen. De apen konden we dus van ons lijstje afstrepen, nu de krokodillen nog. Voor de zekerheid had ik maar een foto van een stuk hout genomen, voor het geval we geen krokodil tegen zouden komen. Met een beetje fantasie en overtuiginskracht kon ik iedereen wel wijs maken dat het een krokodil was. Uiteraard vertoeven de krokodillen op 50 meter van het beginpunt en heb ik uiteindelijk een echte krokodil vast kunnen leggen.
Die avond heb ik samen met Lydie overheerlijke (al zeg ik het zelf) ratatouille gemaakt voor zo’n 10 personen. Ik was in de hoop dat we daarna uit zouden gaan, maar iedereen haakte af en uiteindelijk lag ik dus rond 1 uur in bed.
Op woensdag zette het mistroostige weer van de dag zich helaas weer voort. Het wordt ook steeds moeilijker opstaan in de ochtend. Voorheen werd ik standaard om 6 uur wakker, maar nu dringt het geluid van mijn wekker nauwelijks tot mij door. Maar goed, de weekenden zijn hier om uit te rusten. ‘s Avonds toch maar naar Pacifico gegaan, en daar 2 jongens van de hotelschool tegengekomen. Bizarrr! Een heerlijk lange nacht van wel 4,5 uur kunnen maken. In Nederland zou ik dit echt niet trekken, maar denk dat het de Pura Vida is die mij wakker houdt.
Gisteren was de laatste lesdag voor heel veel van mijn vrienden hier. En dus ook van Nathan. Tijdens de laatste les van Greivin (onze leraar) moesten we in duo’s werken en hij deelde ze in. Hij begon aan de andere kant van de klas en kwam uiteindelijk bij ons 2 uit, en keek moest lachen en trok zo’n gezicht van: jullie 2 weer?! Hahaha. Hij is ook gisteravond voor het eerst (en laatst) met ons mee uitgegaan en ik heb me helemaal rotgelachen om zijn dansmoves.
Goed, dat was het! Moet nu taxi naar huis pakken! Adios amigos! Pura Vida!
-
17 Juli 2011 - 11:08
Rick:
yess weer een verhaal! haha!
klinkt allemaal weer super leuk! kan niet wachten om ook die richting op te gaan. Gaan we dan ook een keertje stappen? :P
xxx -
17 Juli 2011 - 16:30
Manon:
Klinkt allemaal weer erg leuk:-)
Heel veel plezier nog!
Liefs -
17 Juli 2011 - 17:24
Papper:
He Flapper, inderdaad flinke overeenkomsten qua weer, het Zuideinde hier was afgelopen donderdag ook een soort van rivier geworden, gewoon herst in Nederland en nog geen zicht op echte verbetering. Fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt en ook nog een iets leert !!!!!! Loek heeft vandaag de finale gespeeld van een tennistournooi in Ter Aar, hij zal je zelf wel vertellen hoe dat is afgelopen....... XXXXX -
17 Juli 2011 - 19:28
Katink:
Wat een heerlijk verhaal weer Marleen, wat zul jij genieten!! x -
17 Juli 2011 - 19:41
Denise:
Geweldig!! Wat een mooie verhalen. Jammer dat je je maatje nu al moet missen. Costa Rica is wel erg populair ;) Straks kom je nog veenders tegen..
Heel veel plzier!! De zon is volgens mij nu weer onderweg naar jou.. -
18 Juli 2011 - 10:59
Roos:
@ Denise, of bruggers!
Jammer dat je je maatje Nathan moet gaan missen. Ik hoop dat je goed contact met hem kunt onderhouden en wie weet zien we hem nog eens in het o zó zonnige Nederland. Not... het weer wordt er hier inderdaad niet beter op. Gisterenavond regende het zo hard dat ik maar op de Baan gecrasht ben. Tropische regenbuien in Costa Rica, gaaaf! (zolang je nergens naar toe hoeft ;)) En met voetbal kijken toch iets gemeenschappelijks gevonden met het gastgezin. Ben trouwens wel benieuwd naar je drama optreden, balen dat je dat niet op film hebt hahaha. Het is ontzettend leuk om je verhalen te lezen. Kijk alweer uit naar de volgende!! -
18 Juli 2011 - 18:28
Joos:
Wat een leuke avonturen zeg! genieten doe je zeker en blijf vooral genieten ;) Hoe gaat het met je Spaans? Hopelijk kunnen we binnenkort samen oefenen!
nog veel plezier, disfruta y chao! -
18 Juli 2011 - 19:34
Loekie:
leuk om te horen dat je het zo leuk hebt!
jaloers!
maar ik kom eraan!@
je moet alleen nog 2 weekies wachten op je lieve broertje!
maar dat kan jij wel he
ik heb zin om je weer te zien
tot over 2 weekies -
18 Juli 2011 - 20:45
Mamma:
Alle regen die nu gevallen is valt over anderhalve week niet als wij komen. Heb je nog droge schoenen?
Jammer dat Nathan weg is, ik hoop voor jou dat er weer leuke mensen voor terug gekomen zijn.
Het was weer een erruuug leuk verhaal. Dikke kus mam
-
25 Juli 2011 - 06:16
Cora:
Hoi Marleen,
Gaaf allemaal wat je meemaakt en herkenbaar hoor. Tis een prachtig land en een mooie natuur. Vooral genieten! En voor vandaag van harte gefeliciteerd met je verjaardag eindelijk ECHT 21!!!!!
xxxx -
25 Juli 2011 - 06:33
Gert:
Hi Marleen, van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Mooie avonturen in het schitterende Costa Rica; je rust ook lekker uit begrijp ik ......
Geniet er lekker van en veel succes verder!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
