"Here I go again on my own" (Whitesnake)

Er valt weer een hoop te vertellen, dus ik bereid jullie vast voor op een lange blog. Sorry.

Over gisteren, mijn tweede dag receptie: De tijd gaat zo snel! Gelukkig maar, het is ook erg gezellig en ik leer veel. Ik heb zelfs al 2 keer mensen in mogen checken. Maar ik durfde niet zo goed dus vroeg wel of Jessica bij me wilde blijven, haha. Ze zei dat ik het goed deed! Heb dit keer niet meer de hele dag aantekeningen gemaakt, maar gewoon echt gewerkt en gasten geholpen. Leukleukleuk!

O ja! En we hebben nog de slappe lach gehad. Er belde een gast naar de receptie voor een wake-up call. Maar hij had een nogal bijzonder gezoek. Of de wake-up call misschien in het Duits mocht. Geniaal! Alsof hij anders niet wakker zou worden, "Nein, noch nicht, ich möchte noch schlafen!". Dus Jessica reageerd heel droog: Ik zal even kijken of er misschien iemand op dat tijdstip werkt die toevallig Duits spreekt. Helaas moest ze de gast teleurstellen en voegde daar nog heel droogjes aan toe: But I can wish you a good night in German if you would like? Schlafen Sie gut!" Het mooiste van allemaal: de gast was niet eens Duits!

Oeh, ben gisteren vergeten te vertellen over mijn eerste gast-help-ervaring! Barbara was druk bezig en de rest was achter in de Back Office. En toen kwam er ineens een klant op me aflopen! HELPHELPHELP! Ontwijken kon niet meer, dus keek ik de gast maar aan (hoogstwaarschijnlijk vrij paniekerig). "Good afternoon, sir. How may I help you." (schichtige blik op Barbara, help? Ze zag me niet.. shitshitshit). "I am leaving tomorrow, what time do I need to check out?". YESYESYES! "12 o'clock is check out, sir. Have a nice day". O jeahh!! Dat voelde goed :D

Maar nu over vandaag: mijn eerste vrije dag, in mijn eentje! Ik ben vanmorgen mijn reisgidsje door gaan bladeren en een boel leuke dingen tegengekomen. Ik had dus een vrij volle planning, maar met mijn lange passen moest dat wel lukken. Uiteraard is er geen metro sneller dan ik, dus heb ik alles weer te voet afgelegd.
Ik wilde als eerste naar Hamleys, een grote speelgoedwinkel met 5 etages (ik hoor jullie al denken: zal ze ooit volwassen worden? Nou, ik zal jullie er straks meer over vertellen!) op Regent Street. Bruno had uitgevogeld dat ik best door The Green Park (of St James's Park?) kon gaan en dat leek me een goed idee! Met de kaart in de hand (ja, ik verdwaal zelfs nog in de Veen) vertrok ik om 11 uur vol frisse moed en een boel zin naar 1 van mijn bestemmingen van deze zonnige dag (ZON! IN ENGELAND!). Ik nam een paar binnenweggetje want dat leek me leuker dan Victoria Street, die heb ik nou wel gezien. En toen stond ik ineens voor een horde Jappen met cameras. Er begon een lampje te branden: half 12, Buckingham Palace, CHANGING OF THE GUARD! Dus heb ik me tussen de horde mensen geperst en net als de rest mijn camera in de lucht gestoken, ondanks dat ik niks zag. De politie was overigens heel grappig, op hun paarden voelden ze zich oppermachtig en riepen constant: "Everybody standing in this area move forward please. MOOOOOVEEE FOLKS!". Uiteraard bleef iedereen staan. Hmm, kan er geen filmpje van vinden op internet, dus blijkbaar ben ik de enige die het grappig vind.
Ik heb het niet helemaal afgekeken, dat doe ik wel een keer als ik een beter plekje kan veroveren.

Dus ben door de massa meegeleid naar het park, doorgestoken en toen stond ik in Piccadilly Street. Lekker om me heen gekeken en ineens was daar: Waterstone's, een grote boekwinkel van 5 etages! Hiephoi! Die kon ik vast van mijn wenslijstje afstrepen, ookal vermoed ik dat het niet bij 1 bezoekje zal blijven. Ik heb geen idee hoe lang ik daar binnen ben geweest maar het was na 1 uur dat ik vertrok. Niks gekocht, maar wel een aantal titels in mn telefoon gezet, eerst mijn andere boeken maar uitlezen ;-)

Ik was nog steeds op weg naar Hamleys, dus liep ik door naar Piccadilly Circus en Regent Street (onderweg nog even bij St James's Piccadilly gestopt omdat daar een markt had moeten zijn. Was er niet. Misschien de volgende keer wel!). Wat me trouwens opvalt is dat niemand hier links loopt, dat zou toch logisch zijn? Ik hou me daar braaf aan, maar ik volgens mij ben ik dan een beetje een uitzondering op de regel want iedereen botst tegen me op! Onthou dus: met de auto links, te voet gewoon rechts! O ja, heel handig: voordat je oversteekt moet je even op de weg kijken, daar staat of je naar links of naar rechts moet kijken. Blijkbaar is niemand hier gewend aan die rare regel die Napoleon zo'n 200 jaar geleden heeft ingevoerd (is niet helemaal waar, want Napoleon heeft Engeland nooit veroverd, maar goed, de meesten geloven alles wat ik zeg, dus ik hou mn mond maar ;-)).

Maar ik dwaal een beetje af. Ik was op weg naar Hamleys! Wederom mijn speurderneus opgezet, en gevonden! De entree is al geweldig, waarom doen ze daar in Nederland niet aan? Er stonden 2 piraten voor de deur: Ar arr, come in, mate!
Dus ik ging maar naar binnen. Het is fantastisch wat je dan ziet. Ik heb het niet over het speelgoed: de mensen! Jong en oud, vooral oud, kijken hun ogen uit. Kijken zo blij als een kind, een grijns van oor tot oor, willen alles voelen, alles proberen. Ik werd er helemaal vrolijk van. En dan het personeel: Er werken alleen maar mensen die te snel oud zijn geworden en vanbinnen nog helemaal kind zijn! Zij hebben misschien nog wel de meeste plezier van iedereen. Overal speelgoeddemonstraties, een grote lego-toystorypop, een spekjes-dinossaurus en grote bakken waarin met auto's geraced wordt. Stiekem heb ik er heel erg van genoten, al die gelukkige mensen die weer even kind zijn.

Daarna werd het tijd voor mijn tweede poging om Abercrombie & Fitch te zoeken. Ik wist nu zeker dat ie ergens moest zijn want ik had tasjes zien lopen (nee, niet letterlijk). Even verdwaald en per ongeluk op de goede winkel gestuit. Wat ik binnen aantrof: hitte en drukte. Overal stonden mooie verkopers om alles dat je aanraakte weer direct goed te leggen. Irritant! Ik durfde niks meer aan te raken, maar dat kon ook bijna niet door de drukte. Niet zo'n goede ervaring dus, maar ik kom nog wel terug als het rustiger is! En nog een tegenvaller: de prijs stond er ook in euros op, dan kan je niet eens per ongeluk fout omrekenen.

Daarna had ik niet echt meer iets op mijn planning, behalve marktjes en Notting Hill maar die had ik al geschrapt. Dus ben ik gaan rondlopen en uiteindelijk wist ik niet meer waar ik was, en mijn kaart ook niet. Toen besloot ik naar Covent Garden te lopen, dat stond namelijk op een bord. Maar ook daar ben ik niet beland want ik was te ver gelopen. Toen nog de Zara binnengeglipt en een blouse gekocht voor 3,99! Was een aankoop!

Omdat ik nog steeds op de kaart niet kon vinden welke kant ik nou op moest heb stond ik om de 5 meter op mijn kaart te turen. Blijkbaar zag ik er toch uit alsof ik uit Londen kom (ondanks mijn kaart en glazige/verdwaalde blik) want er stapten 2 mensen op mij af die naar een mij totaal onbekende straat vroegen. Ik heb ze de kaart maar overhandigd, en stiekem meegegluurd in de hoop dat ze zouden aanwijzen waar we nu waren. En nu niet denken dat ik geen kaart kan lezen! Er staan gewoon allemaal plaatjes door straatnamen heen, en de letters zijn heel klein..

En toch ben ik weer goed thuisgekomen, dankzij Grote Ben, mijn beste vriend hier. Vanuit de verte zal ik m al lichtgeven dus wist ik dat ik goed zat. Gelijk maar een nachtfoto gemaakt voor in mijn vriendenboek ;-)

Ik geloof dat ik jullie wel weer genoeg verveeld heb met mijn eindeloze verhaal. Excuus excuus.

Wat er morgen op het programma staat? Geen idee, dat ga ik nu eens bekijken!


Liefs uit Londen!